Heerlijke Taart Muffins Limoen, Chocolade Suiker Sorbet, Pasta Soep Diner, Xtra Mooi en Lekker, Finger Licking Aardbeien Saus met Honing

'Het bouwen van een website is net omgekeerde Tetris. Alles wordt bovenaan geplakt.' So far so good, appeltje/eitje, een website in een wip. Iedereen kan Tetris spelen, zelfs ik, dus kan ik volgens mij zo een website in elkaar boksen. Little did I know.

HTML, CSS, XML, PSD, Flash. Allemaal termen waar ik ooit wel eens van had gehoord, maar waarbij meestal het aloude klok- en klepelverhaal gold. HTML-codes had ik tijdens mijn studie nog leren schrijven en het resultaat was een knullige website in een knullig lettertype over een knullig onderwerp: mijn presentatie over Henrik Ibsen die ik samen met een meisje uit mijn klas moest houden, dat ik helemaal niet kon uitstaan, en zij mij ook niet. Zij was van het type 'Tosti!' en ik een zachte chocoladecupcake. Zij de snelle hap, ik het fluwelen dessert; geen goede combinatie dus en de HTML-codes waren allang verhuisd naar een tot bouwval verklaard huisje achter in mijn hoofd.

Tot ik toch maar besloot om een aanvraag te doen voor een vergunning om dat huisje weer bewoonbaar te verklaren en tijdens de lessen webinitiatie opnieuw kennismaakte met de bewoners. Zij schudden hun stoflaagje van zich af en samen met hun vriendjes CSS en PSD lieten zij mij spelen in Dreamweaver.

Dit was een speeltuin voor gevorderden, maar gelukkig snapte mijn docent intuitief heel goed waar mijn interesse naar uitging: eten. Zonder te weten van deze voorliefde probeerde hij het verschil tussen XML, CSS en HTML uit te leggen aan de hand van groente en fruit. 'Als je iets in categorieën wilt onderverdelen, kun je dit bijvoorbeeld op kleur doen. Geel, groen of rood. Daar kun je dan elementen aan toevoegen. Bijvoorbeeld: Geel - banaan. Groen - Komkommer. Rood - Tomaat. Of andersom: voeg eigenschappen toe aan de banaan: Geel, Krom, Fruit.'
Het verschil tussen absolute en relatieve paden legde hij uit met behulp van de term 'appelenperen.html', hij leerde ons hoe je het woord 'banaan' in de hexadecimale code voor geel kon zetten en hoe je alle groenten en fruit in de grote broeikas kon zetten die HTML heet. Een smakelijke initiatie dus.

Ondertussen zijn we een paar weken verder en ben ik geslaagd voor het examen. Of ik verder zal gaan met webdesign, dát waarschijnlijk niet, want in mijn hoofd heb ik de termen allang weer aan iets heel anders gelinkt en kan ik alleen nog mijmeren:
Heerlijke Taart Muffins Limoen
Chocolade Suiker Sorbet
Pasta Soep Diner
Xtra Mooi en Lekker
Finger Licking Aardbeien Saus met Honing

Embryoplantjes

Scheuten, kiemgroenten, embryoplantjes. Raw foodies zweren erbij: gekiemd voedsel helpt bij de opbouw van nieuwe cellen, voorziet ze van zuurstof, verjongt het lichaam en werkt ook nog eens ontgiftend.
Hoewel de raw foodies wat mij betreft erg ver gaan, met hun uitgeperste tarwegras, afkeer van vlees, vis, brood en zuivel, geeft zo’n plukje embryoplantjes wel een lekkere crunch en extra smaak tussen je broodje of in een salade.

Ik ben zelf nogal fan van preischeuten, op een boterham met geitenkaas of oude kaas; beter dan die kleffe plakjes komkommer of drassige tomaat. Maar vooral op zondagochtend, bij het ontbijt, op een donkere meergranen boterham met een eitje en een dun gesneden tomaatje, en flinke draai zout en peper...

Dit is nog een broodje waarvan het water me bij de gedachte alleen al in de mond loopt (laat je Lief het ook eten, anders worden er voor de rest van de dag geen kusjes gegeven!):

Broodje met hoummous en preikiemen:

Waldkornbolletje (of een ander soort, wat je lekker vindt)
Plukje preikiemen (preischeuten)
Hoummous
Tomaat
Avocado
Zout en peper

Bestrijk het broodje met een royale laag hoummous, leg er in plakjes gesneden tomaat en avocado op, bestrooi met zout en peper en eindig met de preikiemen.

Hoummous:

Blikje kikkererwten van 400 gr. (uitlekgewicht 240 gr), afgespoeld
Een scheutje olijfolie
Sap van ongeveer 1 biologische citroen
Ongeveer 1 eetlepel tahin (te koop bij mediterrane winkels)
2 tenen knoflook, geraspt of geperst
1 theelepel komijn, of naar smaak
Zout en peper

Je kunt deze hoummous op twee verschillende manieren maken: je kunt de ingrediënten zo in de keukenmachine doen en de hoummous smeuïg maken met olijfolie en citroensap, maar ik kook de kikkererwten altijd eerst nog een kwartiertje en houd wat van het kookvocht achter, dat ik vervolgens tijdens het draaien van de machine toevoeg.

Laat de hoummous altijd nog een paar uur staan voor gebruik, zodat alle smaken goed tot hun recht komen.

Nieuwsgierig geworden naar de spruiten? Doe hip en teel ze zelf op je balkonnetje: www.plantaardig.com of www.zaaipret.nl

Salami, kokosmakronen, kaas en fudge!

Gisteren was er op de Groenplaats het Fiesta Europa, met allerlei kraampjes waaruit de heerlijkste geuren opstegen, nu ja, eigenlijk vooral de geur van de Poolse en Weense ronddraaiende grill waarop de würstel met uien lagen te bakken, maar dat hoort erbij. Ik worstelde me nieuwsgierig door de menigte, koekeloerend naar de lekkere hapjes die er lagen uitgestald. Vooral de Sicilianen hadden goed uitgepakt met al hun zoete koekjes, broodjes en marsepeinen vruchten in felle kleuren die lagen te schitteren in de zon. Het was een genoegen om de genietende mensen gade te slaan, tevreden met hun aankoop of smullend van een stukje worst, kaas of glaasje wijn.



Zelf werd ik als een magneet naar de Fudge-kraam getrokken en voor ik het goed en wel doorhad, kreeg ik een zakje met hartjes van een schattige Engelsman aangereikt. 'Do you need a bag, sweetheart?' Wie kan daar nou aan weerstaan? Maar ik heb me ingehouden! Vier stukken fudge, zorgvuldig gekozen uit het enorm verleidelijke aanbod. Zo zoet en machtig dat je er maar kleine stukjes van kunt eten, maar o zo lekker.

Van links naar rechts:
Maple & Walnut, Chocolate, Baileys, Fruity Swiss (voorgrond)

Hoe is het ondertussen met...

...het basilicumkweekzakje? Al twaalf dagen verzorg ik de opkomende plantjes vol liefde en aandacht in de hoop dat ik binnen een paar dagen kan beginnen 'oogsten', zoals mij is beloofd op het etiket van het zakje. Ik houd zelfs een 'Basilicumplantjesdagboek' bij! Maar de twee weken zijn bijna om, dus nu wil ik wel eens wat resultaat zien. Pesto wil ik maken, een pot of zes, ik heb niet voor niets de hele winter jam- en mosterdpotjes gespaard, tot groot ongenoegen van mijn Lief, die ze altijd omkegelt als hij een fles wijn in de kast wil neerzetten.

Hoewel het na die twaalf dagen al gezellig druk is in de zak, en de steeltjes wat langer zijn geworden, is er verder nog niets dat er op duidt dat ik basilicum aan het kweken ben en geen kroos of vergeet-mij-nietjes. De blaadjes zijn al sinds dag 8 niet meer gegroeid, het ruikt niet eens naar basilicum! Mij een beetje met hun tere groene blaadjes verleiden, maar ondertussen niet groeien! Het is dat ik biologisch ben aangelegd, anders had ik ze een scheut Pokon toegediend, dat zal ze leren! In plaats daarvan heb ik het tactischer - of gemener, als je het zo wilt zien - aangepakt. Bij een grote Belgische supermarktketen met een leeuw heb ik een pot biologische, volgroeide basilicum gekocht die ik op de vensterbank in de zon heb gezet. Precies in het gezichtsveld van de kweekzak. De komende dagen ga ik extra lief zijn voor mijn gekochte basilicum, ik zal muziek voor hem spelen, zijn blaadjes oppoetsen en hem met veel smaak opeten, onder luid gesmak.

Wedden dat de basilicum in de kweekzak binnen no time ook groot en sterk wordt en lekker begint te ruiken? Een beetje competitie is nooit weg, iedereen heeft soms een idool nodig om naar op te kijken en het beste uit zichzelf te halen, of je nu een koningskruid bent of niet.

Sambalbij?

Een verloren zondagmiddag, papa en mama hebben geen zin om te koken, de kinderen hangen al de halve middag lusteloos voor de tv, tijd voor wat afleiding. Wat doet een mens dan? Naar de afhaalchinees, of in Nederland: de afhaal chin.ind. van het chin.ind. spec.rest. Zo heerlijk exotisch en makkelijk, want je hebt nog een mooi prakje voor morgen, die porties zijn altijd zo lekker groot.

De lijst staat vol Chinese tekens en nummers met een Nederlandse vertaling eronder. Zo'n authentieke rijsttafel dan maar, daar zit vast iets bij dat de kinderen ook lusten. Nr. 95: Tjaptjoy, Nr. 35: Nasi Goreng, Nr. 17: Loempia, Nr. 106: Babi Pangang. Nr. 87: Kipsaté. Nr. 16: Haaienvinnensoep. Kroepoek erbij. 'Sambalbij'? Sambal bij.

Naast de traditionele afhaalchinees schieten de wokrestaurants als paddenstoelen uit de grond. Ze propageren een gezonde levensstijl met lichte doch voedzame maaltijden. In praktijk krijg je een papieren bakje met kleffe noodles of zes keer opgebakken korrels die op rijst lijken met een paar stukjes vlees en groente, overgoten met een sloot 'saus naar keuze'.

Het grappige is dat we meestal naar een afhaalmaaltijd grijpen als we geen tijd of zin hebben om te koken. Dat we dan ofwel een halfuur met de buurman kletsen, die ook al geen zin had om te koken, ofwel verwikkeld raken in een spraakverwarring met de persoon die de bestelling opneemt, wat dus bij elkaar meestal langer duurt dan een maaltijd koken, maakt niemand blijkbaar wat uit.

Dit is geen pleidooi tegen de Chinese keuken of Chinese restaurants, in tegendeel! De échte Chinese keuken is ongelofelijk rijk, smakelijk en divers. Het boek Mijn China. Een culinaire rondreis van de Australisch-Chinese Kylie Kwong beschrijft haar reis door China en laat je aan de hand van prachtige foto's kennismaken met alle uithoeken van het land, de mensen en de eetgewoonten. Ze gaat op zoek naar de streek waar haar grootouders vandaan komen, verdiept zich in tradities en laat zich inspireren door lokale mensen en gerechten. Hoewel Kwong een heleboel recepten geeft, is het boek vooral heerlijk om in te lezen, mee op de bank te kruipen en je te laten meevoeren door haar verhaal, dat recht uit haar hart komt. Haar grappige, soms ontroerende en lyrische beschrijvingen van haar ervaringen veranderen je kijk op de Chinese keuken. Als je ziet met welk gemak mensen met beperkte ruimte en middelen in een mum van tijd een heerlijke maaltijd maken, kun je het vast ook zelf! Alleen de beelden al zorgen ervoor dat je er zin in krijgt.

Wedden dat je eerder een volledige maaltijd uit dit boek op tafel hebt dan een afhaalmaaltijd van je chin.ind.spec.rest? En laat je niet ontmoedigen door de stokjes, je mag best met bestek eten!



Kylie Kwong
Mijn China. Een culinaire rondreis
Fontaine Uitgevers 2009
ISBN 987-90-5956-302-5

Delete, schone lei, geniet!

Een heerlijk weekend vol zon, vrienden, eten, kletsen, lachen en spelletjes doen. Wat valt daar nog aan toe te voegen?

Oké, die regenbui van vrijdag waar ik weer eens in terecht kwam zullen we maar even vergeten. Hups, delete, 'Weet u zeker dat u deze wolken en regen naar de prullenbak wilt verplaatsen?' Ja, en leeg die prullenbak ook gelijk maar.

Zo, schone lei, een vrijdagmiddag die begon met een bezoek aan een kookwinkel en verderkabbelde naar een gezellig onderonsje onder een tentje naar een dagje Leuven met nieuwe schoenen en eten bij de Marokkaan in de Muntstraat, langs de heerlijke tuin met hangmat van vrienden en verse pasta tot in een woest spelletje Kubb.

Dit is mijn impressie, maak ook jouw prullenbak even leeg en delete die regenwolken!

Fetisj

Ik zal het maar bekennen: ik heb een zwak voor oude mannetjes. Oude mannetjes met witte koppies, geruite sloffen of sandalen met witte sokken aan hun voeten en broeken met te korte pijpen en bretels. Ik zou ze soms wel over hun bolletje met witte piekhaartjes willen aaien en ze zo aan het lachen maken dat hun bolle buikje er van schudt.
Maar het allerliefste zou ik ze eens liefdevol aan hun oren willen trekken, want er gaat voor mij niets boven die oudemannetjesoortjes met een klein plukje haar erin en net iets te grote oorschelpen. Het lijkt wel alsof de oren meegroeien terwijl de oude mannen zelf krimpen. Ontzettend schattig, die oren, zoals de GVR van Roald Dahl getekend door Quentin Blake
Maar het blijft niet bij oudemannetjesoortjes. Ook honden-, katten-, geiten- en konijnenoortjes vind ik onweerstaanbaar. Mijn Lief spreekt ondertussen al over een fetisj. Een oortjesfetisj dus, daar kan ik het weer mee doen.

Maar wat was ik blij toen ik tijdens onze huwelijksreis op oortjespasta stuitte! Orechiette uit Puglia. Die moest en zou natuurlijk mee naar huis om gesmaakt te worden met een heerlijke saus waarin ze tot hun recht zouden komen.



En ze waren heerlijk, in hun tomatensaus met gehakt, komijn, chilipeper, oregano, knoflook, ui, blokjes pompoen, courgette en zwarte olijven. De oortjesfetisjiste in mij heeft ervan genoten!

Koningskruid tegen slangenbeten

Helpt volgens Wikipedia ook tegen artritis, bronchitis, verkoudheid, koorts, influenza, maagzweren, reuma, oorpijn, epilepsie, hartziekten, malaria, sinusitis, buikpijn en overgeven. Het zou zelfs helpen tegen haarverlies, ocharme, had Gerard Joling dat maar eerder geweten.

Nee, dit is niet een of ander wondermiddel dat ik via een obscure email in mijn 'Ongewenste Items' aangeboden heb gekregen. Het gaat hier om een ordinair, doch zeer smakelijk, huis-tuin-en vooral keukenplantje: Basilicum.

Vorige week heb ik van mijn moeder van de kruidenier met de knuffelbare reclame-acteur een zakje gekregen met zelf te kweken basilicum. Biologisch, in een charmante stazak die je gelijk als kweekzak kunt gebruiken. De zak als een zak soep openknippen, een beetje aarde eruit halen, zaadjes erin doen, aarde er weer op en dan 5 eetlepels - niet meer niet minder - water erbij doen en dan wachten. Binnen twee weken kun je je eigen pesto maken. Wat een vooruitzicht, ik heb er nu al zin in.

Al een paar dagen houd ik mijn kweekzakje nauwlettend in de gaten, ondervraag mijn Lief over de stand van zaken en giet elke avond liefdevol een eetlepeltje water op de aarde. En vooruit, soms een beetje meer, het is immers zo warm geweest de afgelopen dagen.



En vandaag gebeurt er dan iets: de zaadjes zijn aan het uitlopen en steken aarzelend hun frisgroene koppetjes boven de aarde uit. Dank aan mijn Lief voor het scheutje water van vandaag!

Samen in een tentje

Niets romantischer dan samen met je liefste in een tentje bivakkeren. Tentje opzetten (dat gaat tegenwoordig ontzettend gemakkelijk, dus daar kan je relatie al niet meer op stuklopen), luchtbedjes vol laten lopen, slaapzakken knus aan elkaar ritsen, kussens dicht bij elkaar leggen en klaar is kees.
Tijd voor een romantische tête-a-tête in de buitenlucht, aan je wankele tafeltje met plastic borden, bekers en bestek en een gasvuurtje dat in het gras staat waardoor je je handen verbrandt bij het pakken van het pannetje met dat ozohandige knijpding en pardoes de pasta met vergiet en al in het gras stort.

Maar zo hoeft het niet te gaan, las ik in het boek Outdoor Cooking van Lotje Deelman en Thomas Pelgrom, dat ik laatst bij een culinaire quiz van Food for Foodies wist te bemachtigen. In deze 'Globetrottergids' met prachtige sfeerbeelden zie je hoe het wel kan. Deelman en Pelgrom geven je een duidelijke paklijst en tips voor het inslaan van de goede ingrediënten.
Tot mijn grote verrassing blijkt er zelfs een outdooroventje te bestaan, zodat je op de camping van je zelfgebakken cake kunt genieten. Wel op een rustige camping doen, anders wordt dat romantische ontbijt voor twee ineens een collectieve aangelegenheid!

Dus gooi al die pakjes en potjes kant en klare saus uit dat krat, dat scheelt ook weer ruimte in de auto! De recepten zijn gemakkelijk en helder en de ingrediënten overal verkrijgbaar. Bovendien geven Deelman en Pelgrom handige variatietips voor als je restjes overhebt of je een bepaald ingrediënt niet kunt krijgen.

Bij mij gaat dit boek in ieder geval mee als ik de volgende keer er met een tentje op uit trek met mijn Lief. En bij het eerste romantische etentje maak ik een salade met warme geitenkaas met walnoten en stokbrood en gebakken banaan met gember en crème fraîche toe.

Outdoor Cooking
Lotje Deelman & Thomas Pelgrom
Uitgeverij Terra Lannoo 2009
ISBN 978-90-8989-023-8