
In het zakje ruikt het nu ook een beetje naar basilicum, dus je zou denken dat mijn vorige methode effect had gehad. Niets is minder waar! Ook met bedreiging, afgunst en wat positieve competitie kreeg ik de kleine groene rakker niet aan het groeien. De dwarskees. Zelfs een beetje Guantanamo-achtige stimulatiemethodes mochten niet baten: waterboarding, uitdroging, blootstellen aan felle zon, intimidatie...
Totdat ik er genoeg van had en ik besloot om dan maar 'good cop' te spelen. Ik zette de kleine prins op zijn schoteltje op de vensterbank naast twee nieuwe vriendjes, die ook nog moesten groeien en plotseling nam hij een groeispurt van jewelste. Ik ben trots op hem. Hij is niet een van de snelste, maar het wordt nog wel wat met hem, ik heb er alle vertrouwen in.

Zo zie je maar weer, geduld en goede zorgen worden uiteindelijk beloond( goh het lijken wel ouders)
BeantwoordenVerwijderen