Fetisj

Ik zal het maar bekennen: ik heb een zwak voor oude mannetjes. Oude mannetjes met witte koppies, geruite sloffen of sandalen met witte sokken aan hun voeten en broeken met te korte pijpen en bretels. Ik zou ze soms wel over hun bolletje met witte piekhaartjes willen aaien en ze zo aan het lachen maken dat hun bolle buikje er van schudt.
Maar het allerliefste zou ik ze eens liefdevol aan hun oren willen trekken, want er gaat voor mij niets boven die oudemannetjesoortjes met een klein plukje haar erin en net iets te grote oorschelpen. Het lijkt wel alsof de oren meegroeien terwijl de oude mannen zelf krimpen. Ontzettend schattig, die oren, zoals de GVR van Roald Dahl getekend door Quentin Blake
Maar het blijft niet bij oudemannetjesoortjes. Ook honden-, katten-, geiten- en konijnenoortjes vind ik onweerstaanbaar. Mijn Lief spreekt ondertussen al over een fetisj. Een oortjesfetisj dus, daar kan ik het weer mee doen.

Maar wat was ik blij toen ik tijdens onze huwelijksreis op oortjespasta stuitte! Orechiette uit Puglia. Die moest en zou natuurlijk mee naar huis om gesmaakt te worden met een heerlijke saus waarin ze tot hun recht zouden komen.



En ze waren heerlijk, in hun tomatensaus met gehakt, komijn, chilipeper, oregano, knoflook, ui, blokjes pompoen, courgette en zwarte olijven. De oortjesfetisjiste in mij heeft ervan genoten!